Cebuano Death

Adunay daghang nagkalainlaing nagsumpaki nga mga tinoohan bahin sa kamatayon ug bahin sa kahimtang lakbay sa lubnganan, mao nga malisud ang pag-ila sa kon asa nga mga tinoohan ang tinood. Apan wala sa Dios pagsadahi ang Iyang mga katawhan nga malibog, busa naghatag Siya kasayuran ngadto sa kamatuoran niini nga punto.

“Ang tibuok nga Kasulatan gituga sa Dios ug may kapuslanan alang sa pagpanudlo, alang sa pagpagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatoto sa pagkamatarung, aron nga ang tawo sa Dios mamahingpit, masinangkapan alang sa tanang maayong bulohaton.” 2 Tim. 3:16-17.

Sanglit nga ang tanang Kasulatan tinuktukan sa Dios, nan dinhi niining mga balaan nga mga panid nato makaplagan sa kasigurohan ang tinuod nga tukuranan sa pagtolon-an, alang sa pagpamadlong ug pagpanul-id sa atong mga kasaypanan, sa ingon niana kita makabaton sa putli nga kaalam sa pagkamatarong. Nan unsa man ang giphayag sa Dios sa Iyang Pulong bahin sa kamatayon?

Una sa tanan, unsa man ang kamatayon? Sa makadaghan ang Biblia nagahisgot nga ang kamatayon sama sa paghikatulog. Sa panahon sa Daang Tugon ang pulong sa matag panahon nga adunay mamatay mao nga siya “natulog uban sa iyang mga amahan” (tan-awa nga 1 Hari 2:10, 11:43, 14:20, 31, 15:8, 24). Sa panahon sa bag-ong Tugon, ang kamatayon gitandi usab sa pagkatulog (Tan-awa ang 1 Corinto 11:30, 15:20; 1 Tesalonica 4:14). Sa tataw si Jesus nagpahayag sa mao usab nga kahulogan sa diha nga naghisgot siya sa kamatayon sa Iyang higala nga si Lazaro.

“‘Ang atong higala nga si Lazaro natulog, apan moadto ako aron sa pagpukaw kaniya, gikan sa paghikatulog.’ Ug ang mga tinun-an miingon kaniya, ‘Ginoo, kon siya nahikatulog, nan, mamaayo ra siya.’ Ang gihisgutan ni Jesus mao ang kamatayon ni Lazaro, apan sila nanaghandum nga ang iyang gipasabut mao ang pagpahulay sa kinaiya nga pagkatulog. Busa si Jesus misulti kanila sa walay lipodlipod, ‘Si Lazaro namatay.’” Juan 11:11-14.

Busa ang kamatayon sama sa paghikatulog (Tan-awa usab ang Mateo 27:52; 1 Corinto 15:51; Dan.12:2). Apan sa panahon nga kita mamatay o mahikatulog, unsa may mahitabo?

Ang Dios nag-ingon nga sa panahon nga kita mamatay, wala na kitay panghunahuna o salabutan. Busa walay panimuut ang tawong anaa na sa lubnganan. Magpadayag ba ang Dios ug mga katingalahan Niyang mga butang, bahin sa nangagi, presente, o umalabot nga panahon, kanato diha sa lubnganan? Dili.

“Pagabuhaton mo ba ang mga katingalahan sa mga minatay? Mobangon ba sila sa nga nangamatay ug magadayeg kanimo?...Igapadayag ba ang imong imong mahingugmaong-kalolot didto sa lubnganan? Kun ang imong pagkamatinumanon diha sa pagkalaglag? Pagailhon ba ang imong mga katingalahan diha sa kangitngitan?” Salmo 88:10-12.

“Ako miingon sa kaudtohon sa akong mga adlaw ako manaug ngadto sa mga ganghaan sa Sheol……ako dili na makatan-aw ug tawo uban sa mga pumoluyo sa kalibutan.” Isaias 38:10-11.

“Apan ang tawo mamatay, ug igalubong: Oo, ang gininhawa sa tawo mabugto, ug hain na man siya? Ang iyang mga anak mahimong dungganon, ug siya dili mahibalo niana...” Job 14:10, 21.

“Kay ang mga buhi nasayud nga sila mangamatay: apan ang mga minatay dili mahibalo sa bisan unsa, ni may balus pa sila; tungod kay ang handumanan hikalimtan.” Ecclesiastes 9:5.

Sa pagkatinuud, ang kamatayon sama sa paghikatulog –ingon sa gisaysay ni Jesus. Apan daghan ang nagaingon nga sa kamatayon, dihadiha dayon, ang uban moadto sa langit. Apan nagtudlo ba ang Dios nga kita moadto sa langit ug makigkita dayon sa Dios sa panahon sa atong kamatayon?

Ang uban nangatudloan nga ang nangamatay nila nga mga kabanay atoa sa langit nga nagabantay kanila ug nagabuhat sa pagatiman kanila sa nagkalainlain nga paagi. Apan mao ba kini ang gitudlo sa Biblia? Dili.

“Bisan unsa ang hikaplagan nga buhat sa imong mga kamot, buhata kana uban sa imong kusog; kay didto sa Sheol diin ikaw moadto walay bulohaton, ni lalang, ni kahibalo, ni kaalam.” Ecclesiastes 9:10.

“Mao usab ang tawo mamatay ug dili na mobalik: hangtud nga mawala ang kalangitan, sila dili na mahigmata, dili usab sila mapukaw sa ilang pagkatulog.” Job 14:12.

“...ang mga minatay dili mahibalo sa bisan unsa, ni may balus pa sila; tungod kay ang ilang handumanan hikalimtan. Maingon man ang ilang gugma, mao usab ang ilang pagdumot ug ilang kasina, nawagtang sa kanhing panahon; ni may bahin pa sila sa ighapon sa bisan unsa nga butang nga ginabuhat ilalum sa adlaw.” Ecclesiastaes 9:5-6.

Nan ang mga patay wala nay bisan unsa nga panumduman sa samtang sila buhi pa. Busa dili na sila makahinumdum kang bisan kinsa o bisan unsa nga ilang gihigugma o gidumtan, gimahal, gika-ibogan sa tibuok nilang kinabuhi. Busa, bisan pa ug makabalik pa sila ingon nga kalag o espiritu, dili man gihapon sila makahinumdum kon kinsa ang ilang multohon o tabangan!

Apan daghan nga mga tawo ang nakakita ug kalag o espiritu ug nagkalainlaing pagpakita. Ang uban nakadungog ug mga kahibulongang mga tingog ug nakakita ug mga butang katingalahan. Apan tungod kay ang Biblia sa kamatuuran nagatudlo nga ang mga gitohoan nga mga kalag nga nakita dili man mahimo nga espiritu sa maong mga tawo nga patay na, nan kinsa man kining mga nagpakita?

“Unya nahitabo ang gubat didto sa langit: si Miguel ug ang iyang mga manulonda nakiggubat batok sa dragon. Ug ang dragon ug ang iyang mga manulonda nakiggubat, apan gilupig sila ug wala nay dapit pa alang kanila didto sa langit. Ug gitambog ang dakung dragon, ang sirpinti nga karaan, ang ginganlag Yawa ug Satanas, ang Maglilimbong sa tibuok kalibutan ––siya gitambog ngadto sa yuta, ug ang iyang mga manulonda gitambog uban kaniya....Kay kini sila mao man ang mga espiritu sa mga yawa nga magahimog mga milagro, nga managpangadto sa mga hari sa tibuok kalibutan...” Pinadayag 12:7-9, 16:14.

Nan anaay mga gitohoan nga mga kalag o espiritu karong mga adlaw, apan ni bisan usa kanila patay nga mibalik gikan sa lubnganan. Kini sila mga dautan nga mga manulonda o espiritu sa mga yawa nga gitambog gikan sa langit. Kining mga dautan nga mga binuhat nagpaaron-ingnon nga mga minatay nga nabanhaw. Ug walay sapayan kon bisan kinsa pa ang ilang gipakaingon ––bisan pa ang namatay na nga si Apostol Pablo o uban pang sumusunod ni Kristo. Sa pagkatinuod, labi pang maayo ang ilang pagpakaingon kon labi pang inila ang patay nga tawo nga ilang gipakaingon.

Apan ngano man nga kining mga dautan nga mga manulonda magpaaron-ingnon nga mga minatay ug usahay maghatag pa ug mensahe ngadto sa makigkita o makig-istorya kanila? Ang bugtong katuyoan nila niini mao ang paglimbong sa mga katawhan ug sa pagpatoo kanila nga ang mga mensahe o kasayuran nga ilang igahatag mao ang kamatuoran. Apan nagasulti ba’g kamatuoran ang Yawa ug ang iyang mga dautan nga mga manulonda?

“Siya walay labut sa kamatuoran kay ang kamatuoran wala man diha kaniya. Inigpamakak niya, siya magasulti tukma sa iyang kaugalingong kinaiya, kay siya bakakon man ug mao ang amahan sa mga bakak.” Juan 8:44.

Nan dili nato angayan toohan ang bisan unsa nga mga mensahe gikan niining giingon nga espiritu sa mga minatay nga nagpakita tungod kay kini mga bakak! Ang pinakadakung bakak nga gipasaligan, ingon nga kamatuoran, sa yawa ug iyang mga dautan nga mga espiritu mao ang tinohoan nga sa panahon sa kamatayon ang atong kalag magapadayon sa pagkinabuhi. Kini nga bakak inila nga “immortality of the soul” o ang pagkawalay katapusan sa kalag, ug daghan kaayo ang nalimbongan ngadto sa pagtoo nga kini matuod. Apan ang pagtawhanon wala bay katapusan o kamatayon?

ANG Biblia nagatudlo nga ang tanan tawo “mortal” o may kamatayon (tan-awa ang Job 4:17; Roma 6:12). Sa pagkamatuod, ang Dios lamang ang “immortal” o walay kamatayon (1 Timoteo 6:16).

Busa ang balaang Kasulatan nagapahayag nga sa kamatayon, dili kita magapadayon sa pagkinabuhi sa walay katapusan. Sa kamatayon, dili kita moadto sa langit o impyerno, apan magapahulay kita sa lubnganan. Ni magabalik ang atong espiritu sa laing lawas o binuhat sumala sa tinohoan sa pagano sa walay katapusan nga pagliyoliyo sa kinabuhi ––ang walay katapusan nga pagkahimugso pag-usab ngadto sa kamatayon. Kay ang Dios sa kalooy nag-ingon nga ang tawo mamatay sa makausa ra ––dili sa makadaghan.

“Ug si Jehova nga Dios nagsugo sa tawo nga nagaingon: Makakaon ka sa tanan nga kahoy sa tanaman: apan sa kahoy nga sa pag-ila sa mayo ug dautan, dili ka makakaon niini; kay sa adlaw nga mokaon ka niini, mamatay ka gayud....Ug nakita sa babaye nga ang kahoymaayo nga kan-on ug nga kini makalipay sa mga mata, ug nga ang kahoy takus tinguhaon aron makapahimong makinaadmon sa tawo, mikuha siya sa bunga niini ug mikaon; ug gihatagan usab niya ang iyang bana, kauban niya, ug mikaon siya....Ug si Jehova nga Dios nagtawag sa tawo, ug nag-ingon kaniya...sa singot sa imong nawongmagakaon ikaw sa tinapay, hangtud nga mopauli ka sa yuta; tungod kay gikan niini gikuha ikaw; kay abog ka, ug sa abog ikaw mopauli.” Genesis 2:16-17, 3:6, 9, 19.

Busa ang kamatayon miabut gumikan sa paglapas sa sugo o balaod sa Dios. Apan unsa man gayud ang mahitabo sa panahon nga atong lapason o dili tumanon ang sugo sa Dios?

“Ikaw hingpit sa imongmga kagawian gikan sa adlaw sa pag-umol kanimo, hangtud nga ang dili-pagkamatarung hingkaplagan diha kanimo” (Ezequiel 28:15). “Siya (ang yawa) maoy usa ka mamumuno sukad pa sa sinugdan...” Juan 8:44.

Busa ang Dios dili mabasol sa sala o kamatayon tungod kay and Yawa o Satanas o Lusiper mao ang tagsugod ug tagmugna sa tanang sala ug kamatayon ug sa ingon niana mao ang bugtong may kapangakohan sa tanang mga kalisang, kasakit, ug pag-antos nga nasangputan tungod niini. Ug human nga ang sala midangat sa kalibutan uban sa iyang silot sa kamatayon, ang tawo, sukad masukad, naningkamot sa pagpangita ug paagi sa pag-ikyas sa kamatayon aron sa pagpadayon pagkinabuhi, ug ang yawa nagmalinampuson sa pagtabang kanato sa pagtoo niini pinaagi sa iyang mga bakak.

Ang mga kadaghanan nagatoo sa teyoriya o panghunahuna nga ang sala magahatag ug kamatayon sa ato lamang unudnong lawas, samtang ang atong kalag magapadayon sa pagkinabuhi sa walay katapusan. Apan mao ba kini ang ginatudlo sa Biblia? Dili.

Ang kalag nga makasala dili mabuhi sa walay katapusan, apan kini mamatay! Ug “Sanglit nakasala man ang tanan ug nakabsan sa himaya sa Dios” (Rom. 3:23), nan walay kalag sa tawong namatay ang nagpadayon sa pagkinabuhi human sa kamatayon! Kini nga tinohoan nga kita gihimo sa lawas ug lain nga bahin sa kalag usa sa mga bakak gikan sa yawa mismo ug iyang mga dautan nga mga espiritu. Ang Dios naghatag kanato sa kamatuoran bahin sa paagi sa pagbuhat Niya kanato.

“Ug giumol ni Jehova ang tawo gikan sa abog sa yuta, ug gihuypan niya sa mga buho sa iyang mga ilong sa gininhawa sa kinabuhi, ug ang tawo nahimong kalag nga may kinabuhi.” Genesis 2:7.

Sa tin-aw, gisaysay sa Dios nga ang lawas, uban sa gininhawa sa kinabuhi mao ang mga sangkap sa usa ka buhi nga kalag (tan-awa usab ang Job 33:4; Ezequiel 37:6). Sa ingon niana, ang lawas nga walay gininhawa dili mamahimong usa ka buhi nga kalag ––apan usa minatay! Busa walay kamatuoran ang pagtulon-an nga ang atong kalag magapadayon pagkinabuhi human nga kita mamatay; ni ang atong pagkatawo adunay espiritu nga magapadayon sa pagkinabuhi human sa kamatayon.

Ang atong gininhawa, nga gikan sa Dios ug nagahatag kanatog kinabuhi, mahubad usab sa balaan nga Kasulatan ignon nga “espiritu” (tan-awa usab ang Job 27:3). Busa ang lawas, uban sa gininhawa o espiritu sa kinabuhi, mao ang usa ka buhing kalag. Apan ang lawas nga walay espiritu dili usa ka buhing kalag. Busa walay kamatuoran ang tinohoan nga ang espiritu magapadayon pagkinabuhi human sa kamatayon. Sa atong pagkamatay, ang atong gininhawa o espiritu mobalik sa Dios nga naghatag niini kanato sa atong pagkahimugso (tan-awa ang Ecclesiastes 12:7; Salmo 31:5), apan kini nga gininhawa, o espiritu walay bulag nga pagkinabuhi sa iyang kaugalingon o panimuot o kaamguhan ––sama ra sa hangin nga atong gibuga sa atong pagginhawa.

Palad ba sa tawo ang pag-atubang sa kamatayon nga walay paglaum sa pag-ikyas gikan sa iyang madayunon nga pagkupot? Adunay bay nagluwas kanato gikan niining walay paglaum nga kapalaran?

“Apan ang nakita nato karon mao si Jesus, siya nga sa makadiyot nahimo una nga ubos sa mga manulonda, nga gipurongpurongan ug himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antus sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siyag kamatayon alang sa matag-usa ka tawo....busa, sanglit ang mga anak naka-ambit man sa unod ug dugo, siya gayud usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahum sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa, ug mapahigawas niya silang tanan silang tanan nga tungod sa kahadlok sa kamatayon nailalum sa pagkaulipon sulod sa tibuok nilang kinabuhi.” Hebrohanon 2:9, 14-15.

Sa Iyang kalooy, si Jesus naghatag ug paagi aron ang tanan katawhan maluwas gikan niining walay paglaum nga kapalaran sa madayunon nga kamatayon aron makabaton pag-usab sa kinabuhi!

“Kay gihigugma sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kondili may kinabuhing dayon.” Juan 3:16.

“Kay maingon nga diha kang Adan ang tanan nangamatay, maigon man usab diha kang Kristo ang tanan mangabuhi.” “Ug ang pagpamatuod mao kini: nga kita gihatagan sa Dios ug kinabuhing dayon, ug kining kinabuhia diha sa iyang Anak. Ang nakapanag-iya sa Anak, may kinabuhi; apan ang wala makapanag-iya sa Anak, walay kinabuhi.” 1 Corinto 15:22; 1 Juan 5:11-12.

Karon ang tanang katawhan makabaton na ug paglaum nga adunay kinabuhi human sa kamatayon ––apan diha lamang kang Jesu-Kristo. Walay laing tawo: bisan pa siyag presidente o papa, ebanghelista o guru, shaman o pari, ang makatanyag kanato sa kinabuhing dayon sa kamatuoran. Ang kinabuhi human sa kamatayon diha lamang makaplagan kang Jesu-Kristo tungod kay si Jesus lamang ang gihatagan ug “kagahum ibabaw sa tanang katawhan aron sa paghatag ug kinabuhing dayon ngadto sa tanan” nga iyaha (tan-awa ang Juan 17:2). Ug si Jesu-Kristo makab-ot sa tanan katawhan ––bisan pa kadtong gi-isip nga anaa sa pinaka-ubos nga angang sa bili sa tawo o anaa sa pinakalawum nga bung-aw sa sala.

“Kay ang atong labawng sacerdote dili siya usa nga dili arang mobati sa pagkalooy kanato sa atong mga kaluyahon, hinonoa usa siya nga tanang paagi gitintal ingon kanato, hinoon wala makasala. Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita sa trono sa grasya, aron makadawat kitag kaluoy ug makakaplag kitag grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.” Hebrohanon 4:15-16.

“Kasaligan ug takus pagadawaton sa bug-os ang ginaingon, nga si Kristo Jesus mianhi sa kalibutan aron sa pagluwas sa mga makasasala. Ug ako mao ang labaw sa mga makasasala.” 1 Timoteo 1:15.

Busa ang tanang katawhan makapahulay na karon sa paglaum nga aduna tinuoy kinabuhi human sa kamatayon –apan diha lamang kang Kristo Jesus. Dili na angay kahadlokan ang kamatayon –gawas kun wala nimo nadawat si Jesus ingon nga imong Maluluwas ug wala nahisakup Kaniya. Palihug ayaw na paglangan sa pagluhod, sa paghinulsul sa imong mga sala, ug sa pagpangayog pasaylo kang Jesus ug sa paghangyo nga Siya magadumala sa imong kinabuhi. “Karon mao na ang adlaw sa kaluwasan” (2 Corinto 6:2) –dili ugma, kay basin ug ugma ulahi na ang tanan.


	"LET THERE BE LIGHT" Ministries home \| Cebuano Tracts ANGAY BANG KAHADLOKAN ANG KAMATAYON? Adunay daghang nagkalainlaing nagsumpaki nga mga tinoohan bahin sa kamatayon ug bahin sa kahimtang lakbay sa lubnganan, mao nga malisud ang pag-ila sa kon asa nga mga tinoohan ang tinood. Apan wala sa Dios pagsadahi ang Iyang mga katawhan nga malibog, busa naghatag Siya kasayuran ngadto sa kamatuoran niini nga punto. “Ang tibuok nga Kasulatan gituga sa Dios ug may kapuslanan alang sa pagpanudlo, alang sa pagpagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatoto sa pagkamatarung, aron nga ang tawo sa Dios mamahingpit, masinangkapan alang sa tanang maayong bulohaton.” 2 Tim. 3:16-17. Sanglit nga ang tanang Kasulatan tinuktukan sa Dios, nan dinhi niining mga balaan nga mga panid nato makaplagan sa kasigurohan ang tinuod nga tukuranan sa pagtolon-an, alang sa pagpamadlong ug pagpanul-id sa atong mga kasaypanan, sa ingon niana kita makabaton sa putli nga kaalam sa pagkamatarong. Nan unsa man ang giphayag sa Dios sa Iyang Pulong bahin sa kamatayon? Una sa tanan, unsa man ang kamatayon? Sa makadaghan ang Biblia nagahisgot nga ang kamatayon sama sa paghikatulog. Sa panahon sa Daang Tugon ang pulong sa matag panahon nga adunay mamatay mao nga siya “natulog uban sa iyang mga amahan” (tan-awa nga 1 Hari 2:10, 11:43, 14:20, 31, 15:8, 24). Sa panahon sa bag-ong Tugon, ang kamatayon gitandi usab sa pagkatulog (Tan-awa ang 1 Corinto 11:30, 15:20; 1 Tesalonica 4:14). Sa tataw si Jesus nagpahayag sa mao usab nga kahulogan sa diha nga naghisgot siya sa kamatayon sa Iyang higala nga si Lazaro. “‘Ang atong higala nga si Lazaro natulog, apan moadto ako aron sa pagpukaw kaniya, gikan sa paghikatulog.’ Ug ang mga tinun-an miingon kaniya, ‘Ginoo, kon siya nahikatulog, nan, mamaayo ra siya.’ Ang gihisgutan ni Jesus mao ang kamatayon ni Lazaro, apan sila nanaghandum nga ang iyang gipasabut mao ang pagpahulay sa kinaiya nga pagkatulog. Busa si Jesus misulti kanila sa walay lipodlipod, ‘Si Lazaro namatay.’” Juan 11:11-14. Busa ang kamatayon sama sa paghikatulog (Tan-awa usab ang Mateo 27:52; 1 Corinto 15:51; Dan.12:2). Apan sa panahon nga kita mamatay o mahikatulog, unsa may mahitabo? “Mogula ang iyang gininhawa, sa yuta siya mobalik; niaanang maong adlaw mahanaw ang iyang mga hunahuna.” Salmo 146:4. Ang Dios nag-ingon nga sa panahon nga kita mamatay, wala na kitay panghunahuna o salabutan. Busa walay panimuut ang tawong anaa na sa lubnganan. Magpadayag ba ang Dios ug mga katingalahan Niyang mga butang, bahin sa nangagi, presente, o umalabot nga panahon, kanato diha sa lubnganan? Dili. “Pagabuhaton mo ba ang mga katingalahan sa mga minatay? Mobangon ba sila sa nga nangamatay ug magadayeg kanimo?...Igapadayag ba ang imong imong mahingugmaong-kalolot didto sa lubnganan? Kun ang imong pagkamatinumanon diha sa pagkalaglag? Pagailhon ba ang imong mga katingalahan diha sa kangitngitan?” Salmo 88:10-12. Magadayeg ba kita sa Dios sa lubnganan? Dili. “Ang mga minatay dili magadayeg kang Jehova, ni may mausa niadtong mga nanaug ngadto sa hilum.” Salmo 115:17. Mahinumduman pa ba nato And Dios sa lubnganan? Dili. “Kay diha sa kamatayon walay paghandum mahitungod kanimo: kinsa ba ang magapasalamat kanimo didto sa Sheol?” Salmo 6:5. Makakita pa ba kita kang bisan kinsa sa kamatayon? Dili. “Ako miingon sa kaudtohon sa akong mga adlaw ako manaug ngadto sa mga ganghaan sa Sheol……ako dili na makatan-aw ug tawo uban sa mga pumoluyo sa kalibutan.” Isaias 38:10-11. Apan dili ba nato makita ang atong mga hinigugma ug mga higala nga modu-aw kanato sa atong lubnganan? Dili. “Apan ang tawo mamatay, ug igalubong: Oo, ang gininhawa sa tawo mabugto, ug hain na man siya? Ang iyang mga anak mahimong dungganon, ug siya dili mahibalo niana...” Job 14:10, 21. Busa ang mga minatay, sa tinuud, wala nay kasayuran sa bisan unsa! “Kay ang mga buhi nasayud nga sila mangamatay: apan ang mga minatay dili mahibalo sa bisan unsa, ni may balus pa sila; tungod kay ang handumanan hikalimtan.” Ecclesiastes 9:5. Sa pagkatinuud, ang kamatayon sama sa paghikatulog –ingon sa gisaysay ni Jesus. Apan daghan ang nagaingon nga sa kamatayon, dihadiha dayon, ang uban moadto sa langit. Apan nagtudlo ba ang Dios nga kita moadto sa langit ug makigkita dayon sa Dios sa panahon sa atong kamatayon? “...ako manaug ngadto sa mga ganghaan sa Sheol...ako dili makakita kang Jehova, bisan pa si Jehva sa yuta sa mga buhi...” Isaias 38:10-11. Ang uban nangatudloan nga ang nangamatay nila nga mga kabanay atoa sa langit nga nagabantay kanila ug nagabuhat sa pagatiman kanila sa nagkalainlain nga paagi. Apan mao ba kini ang gitudlo sa Biblia? Dili. “Bisan unsa ang hikaplagan nga buhat sa imong mga kamot, buhata kana uban sa imong kusog; kay didto sa Sheol diin ikaw moadto walay bulohaton, ni lalang, ni kahibalo, ni kaalam.” Ecclesiastes 9:10. Unsa man ang kadtong nagtoo nga nakita nila ug nakig-istorya sila sa namatay na nga hinigugma nila nga daw nabanhaw gikan sa kamatayon? “Mao usab ang tawo mamatay ug dili na mobalik: hangtud nga mawala ang kalangitan, sila dili na mahigmata, dili usab sila mapukaw sa ilang pagkatulog.” Job 14:12. Nan unsa man kadtong nagtoo, o nakakita , ug kalag o espiritu sa mga minatay nga nag-multo sa mga balay o mga lubnganan o nagatabang sa mga tawo? “...ang mga minatay dili mahibalo sa bisan unsa, ni may balus pa sila; tungod kay ang ilang handumanan hikalimtan. Maingon man ang ilang gugma, mao usab ang ilang pagdumot ug ilang kasina, nawagtang sa kanhing panahon; ni may bahin pa sila sa ighapon sa bisan unsa nga butang nga ginabuhat ilalum sa adlaw.” Ecclesiastaes 9:5-6. Nan ang mga patay wala nay bisan unsa nga panumduman sa samtang sila buhi pa. Busa dili na sila makahinumdum kang bisan kinsa o bisan unsa nga ilang gihigugma o gidumtan, gimahal, gika-ibogan sa tibuok nilang kinabuhi. Busa, bisan pa ug makabalik pa sila ingon nga kalag o espiritu, dili man gihapon sila makahinumdum kon kinsa ang ilang multohon o tabangan! Apan daghan nga mga tawo ang nakakita ug kalag o espiritu ug nagkalainlaing pagpakita. Ang uban nakadungog ug mga kahibulongang mga tingog ug nakakita ug mga butang katingalahan. Apan tungod kay ang Biblia sa kamatuuran nagatudlo nga ang mga gitohoan nga mga kalag nga nakita dili man mahimo nga espiritu sa maong mga tawo nga patay na, nan kinsa man kining mga nagpakita? “Unya nahitabo ang gubat didto sa langit: si Miguel ug ang iyang mga manulonda nakiggubat batok sa dragon. Ug ang dragon ug ang iyang mga manulonda nakiggubat, apan gilupig sila ug wala nay dapit pa alang kanila didto sa langit. Ug gitambog ang dakung dragon, ang sirpinti nga karaan, ang ginganlag Yawa ug Satanas, ang Maglilimbong sa tibuok kalibutan ––siya gitambog ngadto sa yuta, ug ang iyang mga manulonda gitambog uban kaniya....Kay kini sila mao man ang mga espiritu sa mga yawa nga magahimog mga milagro, nga managpangadto sa mga hari sa tibuok kalibutan...” Pinadayag 12:7-9, 16:14. Nan anaay mga gitohoan nga mga kalag o espiritu karong mga adlaw, apan ni bisan usa kanila patay nga mibalik gikan sa lubnganan. Kini sila mga dautan nga mga manulonda o espiritu sa mga yawa nga gitambog gikan sa langit. Kining mga dautan nga mga binuhat nagpaaron-ingnon nga mga minatay nga nabanhaw. Ug walay sapayan kon bisan kinsa pa ang ilang gipakaingon ––bisan pa ang namatay na nga si Apostol Pablo o uban pang sumusunod ni Kristo. Sa pagkatinuod, labi pang maayo ang ilang pagpakaingon kon labi pang inila ang patay nga tawo nga ilang gipakaingon. Apan ngano man nga kining mga dautan nga mga manulonda magpaaron-ingnon nga mga minatay ug usahay maghatag pa ug mensahe ngadto sa makigkita o makig-istorya kanila? Ang bugtong katuyoan nila niini mao ang paglimbong sa mga katawhan ug sa pagpatoo kanila nga ang mga mensahe o kasayuran nga ilang igahatag mao ang kamatuoran. Apan nagasulti ba’g kamatuoran ang Yawa ug ang iyang mga dautan nga mga manulonda? “Siya walay labut sa kamatuoran kay ang kamatuoran wala man diha kaniya. Inigpamakak niya, siya magasulti tukma sa iyang kaugalingong kinaiya, kay siya bakakon man ug mao ang amahan sa mga bakak.” Juan 8:44. Nan dili nato angayan toohan ang bisan unsa nga mga mensahe gikan niining giingon nga espiritu sa mga minatay nga nagpakita tungod kay kini mga bakak! Ang pinakadakung bakak nga gipasaligan, ingon nga kamatuoran, sa yawa ug iyang mga dautan nga mga espiritu mao ang tinohoan nga sa panahon sa kamatayon ang atong kalag magapadayon sa pagkinabuhi. Kini nga bakak inila nga “immortality of the soul” o ang pagkawalay katapusan sa kalag, ug daghan kaayo ang nalimbongan ngadto sa pagtoo nga kini matuod. Apan ang pagtawhanon wala bay katapusan o kamatayon? ANG Biblia nagatudlo nga ang tanan tawo “mortal” o may kamatayon (tan-awa ang Job 4:17; Roma 6:12). Sa pagkamatuod, ang Dios lamang ang “immortal” o walay kamatayon (1 Timoteo 6:16). Busa ang balaang Kasulatan nagapahayag nga sa kamatayon, dili kita magapadayon sa pagkinabuhi sa walay katapusan. Sa kamatayon, dili kita moadto sa langit o impyerno, apan magapahulay kita sa lubnganan. Ni magabalik ang atong espiritu sa laing lawas o binuhat sumala sa tinohoan sa pagano sa walay katapusan nga pagliyoliyo sa kinabuhi ––ang walay katapusan nga pagkahimugso pag-usab ngadto sa kamatayon. Kay ang Dios sa kalooy nag-ingon nga ang tawo mamatay sa makausa ra ––dili sa makadaghan. “...ang tawo gibut-an nga mamatay sa makausa ra, ug tapus niana mao ang hukom...” Hebrohanon 9:27. Apan ang dakung pangutana mao: Unsa may hinungdan nga ang tawo mamatay man, sa sinugdan? “Ug si Jehova nga Dios nagsugo sa tawo nga nagaingon: Makakaon ka sa tanan nga kahoy sa tanaman: apan sa kahoy nga sa pag-ila sa mayo ug dautan, dili ka makakaon niini; kay sa adlaw nga mokaon ka niini, mamatay ka gayud....Ug nakita sa babaye nga ang kahoymaayo nga kan-on ug nga kini makalipay sa mga mata, ug nga ang kahoy takus tinguhaon aron makapahimong makinaadmon sa tawo, mikuha siya sa bunga niini ug mikaon; ug gihatagan usab niya ang iyang bana, kauban niya, ug mikaon siya....Ug si Jehova nga Dios nagtawag sa tawo, ug nag-ingon kaniya...sa singot sa imong nawongmagakaon ikaw sa tinapay, hangtud nga mopauli ka sa yuta; tungod kay gikan niini gikuha ikaw; kay abog ka, ug sa abog ikaw mopauli.” Genesis 2:16-17, 3:6, 9, 19. Busa ang kamatayon miabut gumikan sa paglapas sa sugo o balaod sa Dios. Apan unsa man gayud ang mahitabo sa panahon nga atong lapason o dili tumanon ang sugo sa Dios? “Ang tanan nga nagahimog pagpakasala nagahimog paglapas sa sugo; kay ang pagpakasala mao may paglapas sa sugo.” 1 Juan 3:4. Pinaagi sa paglapas sa sugo, kita naghimog pagpakasala, ug unsa may mahitabo tungod sa atong pagpili sa pagpakasala? “Kay ang suhol gikan sa sala mao ang kamatayon...” Roma 6:23. Kinsa man ang tagmugna o tagsugod sa tanang sala ug kamatayon? “Ikaw hingpit sa imongmga kagawian gikan sa adlaw sa pag-umol kanimo, hangtud nga ang dili-pagkamatarung hingkaplagan diha kanimo” (Ezequiel 28:15). “Siya (ang yawa) maoy usa ka mamumuno sukad pa sa sinugdan...” Juan 8:44. Busa ang Dios dili mabasol sa sala o kamatayon tungod kay and Yawa o Satanas o Lusiper mao ang tagsugod ug tagmugna sa tanang sala ug kamatayon ug sa ingon niana mao ang bugtong may kapangakohan sa tanang mga kalisang, kasakit, ug pag-antos nga nasangputan tungod niini. Ug human nga ang sala midangat sa kalibutan uban sa iyang silot sa kamatayon, ang tawo, sukad masukad, naningkamot sa pagpangita ug paagi sa pag-ikyas sa kamatayon aron sa pagpadayon pagkinabuhi, ug ang yawa nagmalinampuson sa pagtabang kanato sa pagtoo niini pinaagi sa iyang mga bakak. Ang mga kadaghanan nagatoo sa teyoriya o panghunahuna nga ang sala magahatag ug kamatayon sa ato lamang unudnong lawas, samtang ang atong kalag magapadayon sa pagkinabuhi sa walay katapusan. Apan mao ba kini ang ginatudlo sa Biblia? Dili. “Ang kalag nga makasala, kini mamatay.” Ezequiel 18:20. Ang kalag nga makasala dili mabuhi sa walay katapusan, apan kini mamatay! Ug “Sanglit nakasala man ang tanan ug nakabsan sa himaya sa Dios” (Rom. 3:23), nan walay kalag sa tawong namatay ang nagpadayon sa pagkinabuhi human sa kamatayon! Kini nga tinohoan nga kita gihimo sa lawas ug lain nga bahin sa kalag usa sa mga bakak gikan sa yawa mismo ug iyang mga dautan nga mga espiritu. Ang Dios naghatag kanato sa kamatuoran bahin sa paagi sa pagbuhat Niya kanato. “Ug giumol ni Jehova ang tawo gikan sa abog sa yuta, ug gihuypan niya sa mga buho sa iyang mga ilong sa gininhawa sa kinabuhi, ug ang tawo nahimong kalag nga may kinabuhi.” Genesis 2:7. Lawas + Gininhawa sa Kinabuhi = Buhi nga Kalag Sa tin-aw, gisaysay sa Dios nga ang lawas, uban sa gininhawa sa kinabuhi mao ang mga sangkap sa usa ka buhi nga kalag (tan-awa usab ang Job 33:4; Ezequiel 37:6). Sa ingon niana, ang lawas nga walay gininhawa dili mamahimong usa ka buhi nga kalag ––apan usa minatay! Busa walay kamatuoran ang pagtulon-an nga ang atong kalag magapadayon pagkinabuhi human nga kita mamatay; ni ang atong pagkatawo adunay espiritu nga magapadayon sa pagkinabuhi human sa kamatayon. Ang atong gininhawa, nga gikan sa Dios ug nagahatag kanatog kinabuhi, mahubad usab sa balaan nga Kasulatan ignon nga “espiritu” (tan-awa usab ang Job 27:3). Busa ang lawas, uban sa gininhawa o espiritu sa kinabuhi, mao ang usa ka buhing kalag. Apan ang lawas nga walay espiritu dili usa ka buhing kalag. Busa walay kamatuoran ang tinohoan nga ang espiritu magapadayon pagkinabuhi human sa kamatayon. Sa atong pagkamatay, ang atong gininhawa o espiritu mobalik sa Dios nga naghatag niini kanato sa atong pagkahimugso (tan-awa ang Ecclesiastes 12:7; Salmo 31:5), apan kini nga gininhawa, o espiritu walay bulag nga pagkinabuhi sa iyang kaugalingon o panimuot o kaamguhan ––sama ra sa hangin nga atong gibuga sa atong pagginhawa. Palad ba sa tawo ang pag-atubang sa kamatayon nga walay paglaum sa pag-ikyas gikan sa iyang madayunon nga pagkupot? Adunay bay nagluwas kanato gikan niining walay paglaum nga kapalaran? “Apan ang nakita nato karon mao si Jesus, siya nga sa makadiyot nahimo una nga ubos sa mga manulonda, nga gipurongpurongan ug himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antus sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siyag kamatayon alang sa matag-usa ka tawo....busa, sanglit ang mga anak naka-ambit man sa unod ug dugo, siya gayud usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahum sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa, ug mapahigawas niya silang tanan silang tanan nga tungod sa kahadlok sa kamatayon nailalum sa pagkaulipon sulod sa tibuok nilang kinabuhi.” Hebrohanon 2:9, 14-15. Sa Iyang kalooy, si Jesus naghatag ug paagi aron ang tanan katawhan maluwas gikan niining walay paglaum nga kapalaran sa madayunon nga kamatayon aron makabaton pag-usab sa kinabuhi! “Kay gihigugma sa Dios ang kalibutan nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag, kondili may kinabuhing dayon.” Juan 3:16. “Kay maingon nga diha kang Adan ang tanan nangamatay, maigon man usab diha kang Kristo ang tanan mangabuhi.” “Ug ang pagpamatuod mao kini: nga kita gihatagan sa Dios ug kinabuhing dayon, ug kining kinabuhia diha sa iyang Anak. Ang nakapanag-iya sa Anak, may kinabuhi; apan ang wala makapanag-iya sa Anak, walay kinabuhi.” 1 Corinto 15:22; 1 Juan 5:11-12. Karon ang tanang katawhan makabaton na ug paglaum nga adunay kinabuhi human sa kamatayon ––apan diha lamang kang Jesu-Kristo. Walay laing tawo: bisan pa siyag presidente o papa, ebanghelista o guru, shaman o pari, ang makatanyag kanato sa kinabuhing dayon sa kamatuoran. Ang kinabuhi human sa kamatayon diha lamang makaplagan kang Jesu-Kristo tungod kay si Jesus lamang ang gihatagan ug “kagahum ibabaw sa tanang katawhan aron sa paghatag ug kinabuhing dayon ngadto sa tanan” nga iyaha (tan-awa ang Juan 17:2). Ug si Jesu-Kristo makab-ot sa tanan katawhan ––bisan pa kadtong gi-isip nga anaa sa pinaka-ubos nga angang sa bili sa tawo o anaa sa pinakalawum nga bung-aw sa sala. “Kay ang atong labawng sacerdote dili siya usa nga dili arang mobati sa pagkalooy kanato sa atong mga kaluyahon, hinonoa usa siya nga tanang paagi gitintal ingon kanato, hinoon wala makasala. Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita sa trono sa grasya, aron makadawat kitag kaluoy ug makakaplag kitag grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.” Hebrohanon 4:15-16. “Kasaligan ug takus pagadawaton sa bug-os ang ginaingon, nga si Kristo Jesus mianhi sa kalibutan aron sa pagluwas sa mga makasasala. Ug ako mao ang labaw sa mga makasasala.” 1 Timoteo 1:15. Busa ang tanang katawhan makapahulay na karon sa paglaum nga aduna tinuoy kinabuhi human sa kamatayon –apan diha lamang kang Kristo Jesus. Dili na angay kahadlokan ang kamatayon –gawas kun wala nimo nadawat si Jesus ingon nga imong Maluluwas ug wala nahisakup Kaniya. Palihug ayaw na paglangan sa pagluhod, sa paghinulsul sa imong mga sala, ug sa pagpangayog pasaylo kang Jesus ug sa paghangyo nga Siya magadumala sa imong kinabuhi. “Karon mao na ang adlaw sa kaluwasan” (2 Corinto 6:2) –dili ugma, kay basin ug ugma ulahi na ang tanan.